Zoals een kloek haar kuikens verzameld
Blog #6
De mensen die mij kennen weten dat ik een dieren-gek ben. Als ik een kat op straat zie, moet ik altijd even proberen te aaien en ik vind (bijna) elk beest lief (spinnen, brrr...). Dieren worden nooit boos, of zeggen iets terwijl ze iets anders bedoelen en kunnen soms kijken alsof ze toch alles begrijpen.
Hier in het klooster heb ik met nog meer soorten dieren kennis mogen maken dan dat ik al had. Thuis hebben we katten, en hond, hamsters, tamme ratten en konijnen gehad (niet allemaal tegelijk gelukkig). In het klooster kwamen er kippen, parkieten en kwartels bij. Ik denk dat we veel kunnen leren van dieren. Ze leven in het hier en nu. Ik heb eens een boer een mooie uitleg horen geven waarom hij het niet erg vind om zijn eigen beesten te eten. Dieren leven in het nu, ze kennen geen gisteren of morgen. Dus als ze nu een mooi leven hebben, een goede stal en eten, dan genieten ze daarvan.
Zij weten niet dat ze uiteindelijk op iemands bord zullen komen, dus genieten ze van het leven. Als ze dan uiteindelijk toch geslacht worden, gebeurd dat snel en heeft het dier daar geen last van. Het heeft een mooi leven gehad, en is het goed. Wij zelf mogen ook meer in het nu leven. Geniet van de dag, van wat er op je pad komt. Natuurlijk moeten we plannen hebben, weten waar we naartoe willen, maar het gaat om het nu. Zit je nu iets dwars? Doe er iets aan, en blijf er niet mee lopen. Is er nu op dit moment niets aan de hand, maak je dan ook geen zorgen. Geniet ervan. Johannes van het Kruis leert ons ook daarover: "leven in het eeuwig nu."
Eén van onze kippen is broeds. De kuikentjes zijn tijdens het schrijven van deze blog langzaam aan het uit komen. Het is zo mooi om een moeder-kip met haar kuikens te zien. Zij blijft constant tokken om de kuikens te laten weten waar ze is, en ze hoeft maar een kreet te geven of ze vliegen allemaal onder haar vleugels. In het evangelie van Mattheüs en Lucas (Mattheüs 23, 37 Lucas 13, 34) zegt Jezus het volgende: “Hoe dikwijls heb Ik uw kinderen willen verzamelen, zoals een kloek haar kuikens verzamelt onder haar vleugels”. Het is echt mooi om te zien hoe een kloek dat inderdaad doet. Ze biedt ze warmte en bescherming. En zo mogen wij ook zijn, dicht bij God’s hart, warm en veilig. Onder de beschermende vleugels van de almachtige. Hij laat ons vrij spelen als we dat willen, maar houdt een oogje in het zeil en staat altijd klaar om ons weer toe te laten onder Zijn vleugels.